คุณฟูจิขี้อาย (Shied Fuji san)

วันที่มาดูภูเขาไฟฟูจิจัดได้ว่าเป็นอีกวันหนึ่งที่อากาศดีเพราะไม่มีฝนแต่อากาศออกจะเย็นๆนิดหนึ่ง ที่สำคัญตอนที่ไปติดต่อจุดบริการนักท่องเที่ยว พนักงานบอกว่าฟูจิซังโผล่มาทักทายตั้งแต่7โมงเช้า แต่ถ้าวันไหนมีแดดเยอะอาจจะไม่เห็นยอดภูเขาไฟฟูจิเนื่องจากจะทำให้มีหมอกไอน้ำลอยขึ้นไปบดบังทัศนียภาพตรงยอดภูเขาไฟฟูจิ และวันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ฟูจิซังขี้อายไม่อยากออกโผล่มาทักทายใครๆ เศร้าเลยเรา..อุตส่าห์ตื่นแต่เช้านั่งรถบัสมาแต่ไกลเพื่อมาดูฟูจิซัง แต่ดั๊นเห็นแต่ช่วงล่างฟูจิซังเสียนี่

อ่ะ..ยังไม่ละความพยายาม เรายังคงอยู่รอจนกว่าฟูจิซังจะเลิกเหนียมอายและขยับกายออกจากม่านเมฆมาให้ยลเป็นบุญตาสักครั้ง ระหว่างที่รอก็ขอเก็บภาพวิวทิวทัศน์รอบๆและดอกไม้สวยๆไปก่อนละกัน

ดอกหญ้าชูช่อล้อลม~แต่ลมแรงเอาเรื่องอยู่เหมือนกันนะเนี่ย(อุณหภูมิตอนนั้นวัดได้ 19 องศาเซลเซียส)

ปาไปครึ่งชั่วโมง ฟูจิซังก็ยังเล่นตัวไม่ยอมโผล่หัวมาให้เห็นสักที ยืนรอจนปากสั่นขาแข็งก็ดั๊นโผล่มาให้เห็นแค่เนี๊ยะ...แค่เนี๊ยะจริงๆ (-_-'')

หลังจากนั่งรอก็แล้วเดินรอก็แล้วจนเวลาเลยไปเที่ยงวัน ก็จำต้องถอดใจล่าถอยจากจุดชมวิวนี้เพราะดูแล้วไม่มีวี่แววว่าฟูจิซังจะใจอ่อนออกมาเซย์เฮลโหลกันสักที สงสัยปีหน้าต้องถ่อสังขารมาง้อฟูจิซังอีกแล้วสิเรา แต่ก่อนจะล่าถอยเพื่อไปตระเวณมุมอื่นของคาวากูจิโกะ ก็ขอแชะเก็บภาพตีนภูเขาไฟฟูจิให้ปวดใจเล่นอีกสักช็อตหนึ่งละกัน.....